Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Φοβερός Τοτός

Στην τάξη του Τοτού έχει την τύχη (?) να διδάσκει μία νεαρή δασκάλα.πολύ καλό μωρό...
- Σήμερα παιδιά θα έρθει να παρακολουθήσει το μάθημά μας ο επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης!
- Τι είναι αυτό κυρία?
- Μην ανησυχείτε... Απλά ένας κύριος θα είναι στο τέλος της αίθουσας και θα παρακολουθεί το μάθημα
Μπαίνει ο επιθεωρητής και αρχίζει η δασκάλα να γράφει ερωτήσεις στον
πίνακα. Για αρχή γράφει:- 5 x 7 πόσο κάνει?
Σηκώνει χέρι η Αννούλα
- Ναι, Αννούλα?- 35 κυρία!
- Μπράβο Αννούλα
Γράφει η κυρία πάλι στον πίνακα
- Ποιο είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας?
- "Κυρία, κυρία" ο Γιωργάκης
- Ναι Γιώργο....- Η Κρήτη κυρία!
- Μπράβο Γιωργάκη!
Γράφει πάλι η κυρία στον πίνακα
- Ένα κομμάτι θάλασσας που χωρίζει δύο ξηρές και ενώνει δύο θάλασσες Εκείνη την στιγμή πέφτει η κιμωλία της κυρίας
και σκύβει να την πιάσει...
- Παιδάκια ποιος θα μας πει αυτή την απάντηση;
Σηκώνει χέρι ο Τοτός γεμάτος σιγουριά και αυτοπεποίθηση
- Είσαι σίγουρος Τοτέ ότι ξέρεις την απάντηση; Αφού φοβάται πιθανή λανθασμένη απάν
τηση και γίνει... ρόμπα μπροστά στον
επιθεωρητή!
- Ναι, κυρία, ναι!
- Άντε πες....
- Κωλάρα κυρία!!!!
- Τι είναι αυτά που λες παλιόπαιδο, πέρασε έξω δεν ντρέπεσαι!
- Μα κυρία, αυτό δεν είναι....
- Πέρασε έξω είπα τώρα!
Καθώς βγαίνει ο Τοτός θυμωμένος γυριζει προς τον επιθεωρητή και λεει:
"Και εσύ μεγάλε εκεί πίσω άλλη φορά αν δεν είσαι σίγουρος για την απάντηση να μην ψιθυρίζεις τίποτε!"

2 σχόλια:

  1. Γιώργο καλησπέρα σου.Τούτες τις μέρες που πια το χαμόγελο στα χείλη μας έχει παγώσει,και καθώς με τα ανέκδοτα δεν έχω και πολύ οικειότητα, έβαλα τα γέλια με αυτό που έχεις αναρτήσει και νά΄σε καλά.
    Με την ευκαιρία να σου πω ότι μου άρεσε που εκτίμησες το κείμενό μου για την Κερατέα και νομίζω θα είχε ενδιαφέρον να παρακολουθήσεις τα σχόλια και τις απαντήσεις.Περιττό να σου πω ότι θα με ενδιέφερε και η δική σου άποψη όλως ιδιαιτέρως.
    Και αυτό γιατί σε έχω παρακολουθήσει από παλιά αλλά και τελευταία σε μια ανάρτηση στο ΑριστερΟβήμα.Ίσως δεν συμφωνούμε σε όλα σίγουρα όμως συμφωνούμε στην ανάγκη ανατροπής αυτής της βάρβαρης πραγματικότητας που μοιάζει εφιάλτης αλλά ανεξύπνητος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι βαρετό που θα ΄΄ηταν να συμφωνούμε σε όλα. Ετσι δεν είναι; Πάω μια βολτα στην Κερατέα να χαρώ τη φάση. Το έχω ζήσει αυτό πριν από πολλά χρόνια στη Χαλκιδική (ειμαι από την ΟΛυμπιάδα) με το εργοστάσιο Χρυσού, οπου το κράτος έπαθε τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας του. Φυσικά το ίδιο θα γίνει και τώρα. Οταν βλέπεις οικογένειες και παιδάκια στους αγώνες, ανθρώπους που δεν τους περνούσε από το μυαλό οτι θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή παίρνεις τα πανω σου. Το μπερδεμένο "ριζοσπαστικοποίηση των μαζών" γίνεται κρασάκι και το πίνεις... Θα τα πούμε σίγουρα ξανα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή