Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ο συμβιβασμός είναι λάστιχο που όσο το τραβάς τεντώνει

Oταν η Δαμανάκη  ως Ευρωπαία επίτροπος λέει οτι το θέμα του κατώτατου μισθού είναι ανοικτό για την Κομισιόν αλλά... αισιοδοξεί "ότι θα εργαστούμε αποτελεσματικά ώστε να μην δεχθούμε άλλες τέτοιες πιέσεις", μη θυμώνεις απλά.
Οταν ο Δραγασάκης τα διπλώνει "ρεαλιστικά" για το ίδιο θέμα (και για την εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο κατώτατος μισθός θα επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα όταν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση) και λέει πως αυτό θα είναι δύσκολο και ακόμη οτι "η κατάργηση του χαρατσιού της ΔΕΗ αφορά μόνο ορισμένες κατηγορίες πολιτών", μην παραξενεύεσαι μόνο.
Όταν ο Σκουρλέτης βγαίνει στο real για να διαψεύσει τα παραπάνω αλλά τελειώνει λέγοντας ότι "δυστυχώς όμως τα πράγματα γίνονται κάθε μέρα και πιο δύσκολα, κι επομένως το ίδιο δύσκολη θα είναι και η επαναφορά..." μην μπερδεύεσαι μόνο.
Οταν ο Α.Τσίπρας ετοιμάζει την πατριωτική του ομιλία για το ίδρυμα Κ.Καραμανλή(!) μην μένεις με το στόμα ανοιχτό μόνο.
Σκέψου  απλά τί έχουν να δουν τα μάτια σου ακόμη από τους ΄"γενικά και αόριστα αριστερούς", από όπου κι αν προέρχονται, που δεν τόχουν σκοπό να τα βάλουν με το σύστημα, που κάνει έφοδο για να σωθεί.
Κι αυτοί που δεν θα τα βάλουν με το σύστημα, ένα τους μένει.
Να τα βάλουν μαζί σου. Και μάλιστα να στοιχηθούν γι αυτό με οποιονδήποτε, κι όταν λέμε οποιονδήποτε εννοούμε οποιονδήποτε...
Σκέψου το.
Ο "ρεαλισμός" ... σκοτώνει.

2 σχόλια:

  1. Σοσιαλσωβινισμός, το επόμενο στάδιο του οπορτουνισμού. Αφού ξεπέταξε στα γρήγορα τη σοσιαλδημοκρατία, ένεκα της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, επιλέγει συνειδητά την ταύτιση κι εξυπηρέτηση συμφερόντων της ντόπιας αστικής τάξης στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που έπονται, βάζοντας την εργατική τάξη να πολεμά κάτω από ξένες ταξικά σημαίες για την «τιμή του έθνους». Αυτό μπορείς να το πεις και συνάντηση των άκρων, που είναι εν τέλει ένα, το αστικό.
    Ο «ρεαλισμός» … σκοτώνει. -Πολύ παραστατικό κλείσιμο.
    Σκέφτεσαι η 2η φωτογραφία να είχε εκλεγεί τότε… ΓΓ του ΚΚΕ τι θα συζητάγαμε σήμερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σκέφτομαι καμιά φορά πως θα ένοιωσαν μετά το τέλος της ψηφοφορίας και οι 2 πλευρές. Μάλλον και οι 2 θα πίστευαν πως θα κερδίσουν. Απλά η μια πλευρά θα πόναγε τρομερά αν οι 2 ψήφοι ήταν αλλιώς. Ευτυχως νίκησε και έτσι υπάρχει ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή